Το αμέσως επόμενο σημείο είναι η κωδικοποίηση. Εδώ ο ερευνητής προσπαθεί να αποδώσει έναν αντιπροσωπευτικό κωδικό σε μια ενότητα του κειμένου που δημιουργήθηκε από την συλλογή των δεδομένων του. Ο κωδικός αυτός εκφράζει λίγο πολύ την ερμηνεία που δίνει στο συγκεκριμένο κομμάτι της συνέντευξης, π.χ. αίσθημα αγωνίας, έκφραση δυσαρέσκειας ή δυσκολία κατανόησης κ.λπ. Ο κωδικός δεν είναι δυνατόν να είναι προαποφασισμένος από τον ερευνητή εκ των προτέρων αλλά σημειώνεται από τον ερευνητή κατά την μελέτη των δεδομένων. Στη συνέχεια όλο το κείμενο ουσιαστικά συμπυκνώνεται σε μια σειρά από αντιπροσωπευτικούς κωδικούς. Αυτοί οι κωδικοί αντιπαραβάλλονται και συγκρίνονται μεταξύ τους για να εντοπιστούν κωδικοί με όμοια χαρακτηριστικά ή νοήματα σε διάφορα σημεία του κειμένου. Αν εντοπιστούν όμοιοι κωδικοί, τοποθετούνται μαζί, ώστε να σχηματιστεί αυτό που ονομάζεται θεματική ενότητα. Οι θεματικές ενότητες, είναι λίγο πολύ συμπυκνωμένες ολιστικές περιγραφές και ερμηνείες. Είναι δηλαδή η άποψη του ερευνητή για το πώς αντιλαμβάνονται και βιώνουν οι συμμετέχοντες το υπό έρευνα φαινόμενο και αποτελούν την συμπυκνωμένη γνώση που προσφέρει τη βαθύτερη κατανόηση όσον αφορά τον τρόπο σκέψης των συμμετεχόντων. Οι θεματικές ενότητες δεν πρέπει να ξεπερνούν τους μονοψήφιους αριθμούς, αλλιώς απαιτείται επιπλέον ανάλυση.
Κατά την διεξαγωγή μιας έρευνας για την λαθρομετανάστευση πολλοί από τους ερωτώμενους απάντησαν «έξω οι ξένοι». Πρέπει να αναλυθεί αυτή η συμπεριφορά και γιατί;