Με τον όρο προσοχή αναφερόμαστε στον βαθμό δραστηριότητας των ψυχικών λειτουργιών: της αντίληψης, της σκέψης και του κινήτρου αλλά και τον βαθμό δραστηριότητας των αισθητηριακών οργάνων όσον αφορά τις πληροφορίες που δεχόμαστε από το περιβάλλον. Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να θεωρήσουμε την συγκέντρωση σαν την ικανότητα κατεύθυνσης και εστίασης της προσοχής σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.
Σύμφωνα με τους Hunt και Marshall :
Προσοχή είναι η ικανότητα του ατόμου να επικεντρώνεται στην πληροφορία και στο γνωστικό έργο που έχει μπροστά του αγνοώντας δευτερεύοντα και άσχετα στοιχεία και ερεθίσματα( Hunt & Marshall , 2005). Πολλοί επιστήμονες αναφέρονται σε αυτή τη διεργασία με το όνομα επιλεκτική προσοχή, ενώ στη διατήρηση της προσοχής αυτής στο χρόνο με το όνομα συντηρούμενη προσοχή.
Είδη προσοχής
Υπάρχουν δυο όψεις της προσοχής:
Η γενική προσοχή, γνωστή και ως «εγρήγορση», η οποία μας δίνει μια συνολική εικόνα για το περιβάλλον.Είμαστε σε μια γιορτή: «νοιώθουμε» αν ο κόσμος περνάει καλά, αν είναι ευχαριστημένος και αυτό παρατηρώντας πολλά και διαφορετικά πράγματα: την γλώσσα του σώματος, τους διάφορους ήχους και άλλα πολλά.
Η επιλεκτική προσοχή, κατά την οποία η εγρήγορση επικεντρώνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα για μεγαλύτερα διαστήματα. Στην γιορτή λοιπόν βρίσκουμε έναν καλό φίλο μας και μας μιλάει για κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ακούμε με προσοχή, πλέον τα γέλια και η μουσική δεν μας αποσπούν αλλά κοιτάζουμε προσεκτικά τον φίλο μας καθώς τον ακούμε.
Όλοι μας χρειαζόμαστε και τους δύο τύπους της προσοχής. Η γενική προσοχή μας δίνει πολλές πληροφορίες γρήγορα και ενθαρρύνει την δημιουργικότητα μας αφού μας κατευθύνει ώστε να κατανοήσουμε τις διάφορες σχέσεις στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος και να δράσουμε ανάλογα. Επίσης θα είχαμε μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινότητά μας αν δεν μπορούσαμε να στρέψουμε την προσοχή μας σε κάποια σημαντικά θέματα για λίγο μεγαλύτερα διαστήματα.