Αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε ερευνητής είναι το να διατυπώσει σαφώς αμέσως μετά τη βιβλιογραφική ανασκόπηση, το αντιληπτικό περίγραμμα. Αφού προσφέρει μια σχετική θεωρητική ανάλυση εν συνεχεία θα πρέπει ο ερευνητής να μας επιδείξει το πώς σχετίζεται το αντιληπτικό περίγραμμα με την έρευνά του.
Αμέσως μετά ακολουθεί, η ερμηνεία του ερευνητή για την πραγματικότητα και για το φαινόμενο που ερευνά, και αυτό γιατί –σύμφωνα με τα δύο αυτά περιγράμματα– ο ερευνητής έχει και αυτός τις δικές του πεποιθήσεις/απόψεις και αντιλήψεις για το φαινόμενο ή θέμα υπό μελέτη. Βέβαια αυτό είναι και θεμιτό και αναγκαίο, γιατί προφανώς αν ο ερευνητής δεν έχει γνώση και εμπειρία για αυτό που μελετά τότε πως θα μπορέσει να ερμηνεύσει τα λεγόμενα των συμμετεχόντων του;
Παρότι το κριτικό αντιληπτικό περίγραμμα και το ερμηνευτικό/σχετικιστικό αντιληπτικό περίγραμμα σχετίζονται με την ποιοτική έρευνα δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ότι αποτελούν αποκλειστικά περιγράμματα για την ποιοτική έρευνα. Στους νέους ερευνητές βέβαια συστήνεται να χρησιμοποιούν τα δύο αυτά περιγράμματα. Αυτό γιατί αν κάποιος ερευνητής αποφασίσει να χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο περίγραμμα, θα πρέπει να εξηγήσει σαφώς το πώς συμπίπτουν οι θέσεις του περιγράμματος του, με τους στόχους της ποιοτικής έρευνας.
Ποία αντιληπτικά περιγράμματα χρησιμοποιούνται στην ποιοτική έρευνα και γιατί;