Ας πάμε να δούμε ένα παράδειγμα "κλοπής παραπομπών" το οποίο θα πρέπει να αποφεύγετε!
Ας υποθέσουμε ότι γράφω μία διπλωματική εργασία με τίτλο «Η Μαρξιστική Θεώρηση της Ιστορίας». Ένα από τα βιβλία που σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω είναι το «Για την Ιστορία» του Eric Hobsbawm. (Hobsbawm, Ε., (1998) Για την Ιστορία, εκδ. Θεμέλιο. Αθήνα). Στη σελίδα 158 αυτού του βιβλίου, πέφτω πάνω σε ένα εκπληκτικό απόσπασμα από το “Leviathan” του Thomas Hobbes και σκέφτομαι ότι μου ταιριάζει γάντι κι ότι θέλω να το χρησιμοποιήσω στην εργασία μου. Οπότε βάζω σε εισαγωγικά το χωρίο από το “Leviathan” και βάζω και μία υποσημείωση που λέει: «Hobbes, T., (1651) Leviathan or, The Matter, Form, and Power of a Commonwealth Ecclesiastical and Civil. Κεφ. xi. Paris». Και καθάρισα. Έτσι, το “παίζω” και φοβερός ερευνητής, αφού προσποιούμαι ότι έκατσα και διάβασα όλο το Leviathan.
Είναι έτσι όμως; Όχι! Γιατί εγώ στην πραγματικότητα διάβασα μόνο το βιβλίο του Hobsbawm - o Hobsbawm είναι αυτός που σπατάλησε το χρόνο του για να διαβάσει όλο το Leviathan. Αυτό που έκανα είναι αντιδεοντολογικό και λέγεται «κλοπή παραπομπής». Εφόσον βρήκα το χωρίο από το Leviathan στο βιβλίο του Hobsbawm πρέπει να το αναφέρω στην υποσημείωσή μου ότι το χωρίο το βρήκα ως παραπομπή στο βιβλίο του Hobsbawm και όχι ως αυτούσιο χωρίο που διάβασα στο Leviathan του Hobbes.
Για να ελέγξεις τις γνώσεις σου σχετικά με τις Βιβλιογραφικές αναφορές & Παραπομπές προχώρησε στην παρακάτω δραστηριότητα!